5 czerwca 2012

Szkło

Stracić bezpowrotnie najważniejsze osoby w życiu, to jak zaciskanie w pięści szkła. Ciągle się wbija, coraz głębiej i głębiej, ciągle czuje się ból, który nigdy nie słabnie, a rana wciąż krwawi i nigdy się nie zagoi i nie zabliźni. Tak bardzo się staram, żyć tak jak chcieliby moi rodzice. A wiem, że chcieliby, żebym była wesoła i szczęśliwa. Każdego dnia staram się od nowa robić podstawowe rzeczy, zmuszam się do życia. Codziennie szukam sensu tego wszystkiego, co mnie otacza. Wszystkiego, co zostało mi bez Nich. Czuję, że straciłam ogromną cząstkę siebie, ogromną część mojego życia. Bezpowrotnie. A codzienne spotkania z nowotworami i chorobami serca wcale mi nie pomagają. Wręcz przeciwnie. Dlaczego dobrzy ludzie tak szybko odchodzą?

Kings of Leon - Cold Desert

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz